ผมชอบวรรณกรรมญี่ปุ่นแปลไทยเล่มเล็ก ๆ ที่ความยาวไม่ถึง 150 หน้านี้มาก เป็นรวมเรื่องสั้น 12 เรื่องของนักเขียนหญิงชาวญี่ปุ่นชื่อ มาจิโกะ อาโอยามะ ซึ่งเธอเคยเขียนเรื่องสั้นเหล่านี้ลงเว็บไซต์ของนิตยสารภาษาญี่ปุ่นที่แจกฟรีที่เมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย
แต่ละเรื่องสั้นจะมีตัวเอกผู้เป็นเจ้าของเรื่องเล่า มาเล่าชีวิตของตัวเองที่กำลังเผชิญกับปัญหาบางอย่าง โดยตัวละครจากเรื่องนี้อาจเคยถูกพูดถึงในเรื่องนั้นมาแล้ว หรือตัวละครที่แว๊บ ๆ มาเรื่องนี้ กลายไปเป็นตัวหลักของเรื่องถัดไป เมื่อตัวละครประจำตอนเจอคนนั้น ได้คุยกับคนนี้ พวกเขาก็จะตกตะกอนความคิด เปลี่ยนมุมมองต่อปัญหาจนสามารถคลี่คลายปัญหาไปได้
ยกตัวอย่างปัญหาก็เป็นพวกปัญหาที่พวกเราอาจจะเคยเจอ เช่น ความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง, การไม่มีเป้าหมายในการใช้ชีวิต, ความรู้สึกว่าโลกนี้ไม่ยุติธรรมกับตัวเรา ซึ่งปัญหาที่หนังสือเล่มนี้หยิบยกเป็นปัญหาที่หลายคน relate ไปด้วยได้ไม่ยาก และเมื่อเห็นตัวละครก้าวข้ามปัญหาไปได้ด้วยตัวเอง คนอ่านอย่างเราก็ได้กำลังใจว่าปัญหาใช่จะไร้ทางออกเสมอไป
อ่านเรื่องนี้ทำให้ผมคิดได้ว่า อะไรที่เป็นปัญหาบางทีมันเป็นเพราะความคิดที่เรามีต่อสิ่งนั้น ถ้าเราปรับทัศนคติได้ บางทีปัญหานั้นอาจปลดล็อก กลายเป็นเรื่องขี้ประติ๋วไปเลยก็ได้ หลายประโยคในเรื่องให้กำลังใจอย่างมาก บางประโยคทำให้เราฉุกคิดว่าเป็นเราเองหรือเปล่าที่ทำให้เรื่องนั้นเรื่องนี้มันเป็นปัญหา
ใครที่รู้สึกเหนื่อยล้ากับการใช้ชีวิต การหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านผมว่าน่าจะช่วยเยียวยาได้นะ ได้รับฟังตัวละครที่เผชิญปัญหาแบบเดียวกับเรา ได้เห็นตัวละครก้าวข้ามปัญหาให้ดูเป็นตัวอย่าง แต่ถึงอย่างนั้นเล่มนี้ก็ไม่ใช่หนังสือรวมคำคมชโลมใจ รวมประโยคโลกสวยเลื่ยน ๆ ตัวละครทุกตัวมีความเป็นมนุษย์ มีความไม่น่ารัก แต่พวกเขาไม่ได้มองโลกเลวร้าย ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง ยอมเปิดใจรับฟังคนอื่น ตรงจุดนี้เองที่ทำให้พวกเขาเติบโตและก้าวข้ามปัญหาไปได้
ใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ผมว่าทุกคนเจอความทุกข์กันหมดแหละ อยู่ที่ว่าเรามองมันยังไง มองมันเป็นปัญหา มันก็จะกวนใจอยู่อย่างนั้น มองว่ามันต้องมีทางออก สักวันมันก็ต้องเจอทางออก ขอเพียงแต่เราอย่าปิดกั้นตัวเอง เปิดใจรับฟังคนอื่น เห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ และที่สำคัญต้องเห็นอกเห็นใจตัวเองด้วย ถ้าตัวเองทุกข์เกินไปก็ให้รางวัลปลอบใจตัวเองบ้าง เลือกอยู่ในที่ที่เราสบายใจ
ผมชอบเล่มนี้ครับ อ่านแล้วชวนให้มองมุมดี ๆ แบบไม่โลกสวย ให้ข้อคิดแบบมีชั้นเชิง ไม่ใช่ทื่อ ๆ แบบประโยคสำเร็จรูป ใครคอวรรณกรรมญี่ปุ่นแนวนี้ไม่ควรพลาด
