มิคาสึกิ สุบารุ เป็นนักเขียนนิยายแนวลึกลับผู้รักสันโดษ ทักษะด้านการเข้าสังคมของเขาเป็น 0 คะแนน เขากลัวการเข้าสังคมถึงขั้นขึ้นหัว เลี่ยวเลี่ยงหลบหนีการพบเจอกับผู้คน วัน ๆ เขาเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้าน เขียนนิยายตามลำพังเท่านั้น
วันหนึ่งสุบารุไปพบกับแมวจรจัดตัวหนึ่งเข้า เขามองมันอย่างไม่เข้าใจพฤติกรรมของแมว แล้วก็คิดพล็อตนิยายลึกลับที่เกี่ยวกับแมวได้ เลยเก็บแมวตัวนั้นมาเลี้ยงเป็นอินสไปร์ เมื่อเลี้ยงแมวสุบารุต้องก้าวผ่านความกลัวของตัวเอง เมื่ออาหารแมวหมดเขาต้องออกไปซื้อ พาแมวออกไปเดินเล่น พาไปตรวจสุขภาพ สองชีวิตต่างสายพันธุ์กำลังเปลี่ยนชีวิตของกันและกัน
การ์ตูนเรื่องนี้ดำเนินเรื่องเหตุการณ์เดียวกัน 2 มุมมอง มุมมองแรกคือมุมมองของสุบารุ ที่เงอะงะกับการดูแลแมวและการเข้าสังคม เราได้เห็นคนที่หันหลังให้สังคมค่อย ๆ ปลดปล่อยตัวเอง ให้โอกาสตัวเองได้รู้จักกับมิตรภาพจากผู้คน กลายเป็นคนอ่อนโยนขึ้นมาทีละน้อย
อีกมุมมองเป็นของเจ้าแมว เราจะได้เห็นว่าเหตุการณ์เดียวกันในมุมมองของเจ้าแมวคิดยังไง ส่วนใหญ่มันออกแนวรำคาญ สนใจแต่เรื่องอาหารเพราะตอนที่จรจัดมีปมกับความอดอยากปากแห้ง แมวตัวนี้ไม่สนใจมนุษย์ มีแต่สุบารุเท่านั้นที่มันอยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่น และคิดว่าตัวเองคือผู้ปกป้องสุบารุ
เรื่องนี้เป็นแนวฟีลกู๊ด ภาพสวย เรื่องดี ออกแนว slice of life ใครทาสแมวห้ามพลาดเด็ดขาด หรือใครหาการ์ตูนแนวฮีลลิ่ง เรื่องนี้คือเหมาะเลยล่ะ ถ้าเทียบกับแนวเดียวกันอย่าง วันนุ่ม ๆ ของลุงกับแมว ผมชอบเรื่อง นายท่านอยู่บนตักหรือบางทีอยู่บนหัวเรา มากกว่าครับ
