ผู้พิทักษ์ต้นการบูร - นิยายเรื่องเยี่ยมที่อ่านแล้ววางไม่ลง เรื่องราวเรียบง่ายแต่งดงาม มหัศจรรย์และอิ่มเอมใจ

ผู้พิทักษ์ต้นการบูร - นิยายเรื่องเยี่ยมที่อ่านแล้ววางไม่ลง เรื่องราวเรียบง่ายแต่งดงาม มหัศจรรย์และอิ่มเอมใจ

นาโออิ เรโตะ เป็นชายหนุ่มที่มีต้นทุนชีวิตต่ำ เขาใช้ชีวิตอย่างเอาตัวให้รอดไปวัน ๆ จนเกือบจะได้เข้าไปอยู่ในคุก แต่ได้รับการช่วยเหลือจาก จิฟุเนะ ป้าผู้ที่เรโตะไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีตัวตน จิฟุเนะช่วยไกล่เกลี่ยให้เรโตะรอดคุก แถมยังให้งานเขาทำ โดยการให้มาเป็นคนดูแลศาลเจ้า เรโตะผู้ไม่มีที่ไปจึงตกลงรับงานนี้

ศาลเจ้าแห่งนี้อยู่ในความดูแลของตระกูลจิฟุเนะมาหลายร้อยปี ที่นี่มีต้นการบูรยักษ์ซึ่งมีตำนานเล่ากันว่าสามารถมาฝากคำอธิฐานเอาไว้ได้ จิฟุเนะให้เรโตะทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต้นการบูร คอยอำนวยความสะดวกแก่คนที่มาอธิฐานในตอนกลางคืน โดยไม่บอกอะไรที่เกี่ยวข้องกับการอธิฐานให้เรโตะรู้เลย ว่าทำไปทำไม

ทีแรกเรโตะไม่เชื่อในพลังของต้นการบูร แต่พอทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต้นการบูรนานวันเข้า ก็เห็นความอัศจรรย์เหนือจินตนาการของต้นไม้เก่าแก่ต้นนี้ เขาค่อย ๆ เรียนรู้รายละเอียดเกี่ยวกับการอธิฐาน ขณะเดียวกันก็ได้เข้าใจตัวตนของจิฟุเนะผู้เป็นป้ามากขึ้นทุก ๆ วัน

ผู้พิทักษ์ต้นการบูร เป็นนิยายผลงานของ ฮิงาชิโนะ เคโงะ ที่หลายคนอาจรู้จักเขาในฐานะนักเขียนนิยายแนวสืบสวนสอบสวน สำหรับเล่มนี้แนวเรื่องแตกต่างออกไป เป็นแนวดราม่าครอบครัว ซึ่งการเขียนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ครอบครัวก็เป็นอีกหนึ่งในความสามารถที่โดดเด่นของนักเขียนท่านนี้

เริ่มต้นมาหนังสือจะชวนให้เราสงสัยว่าคนเค้ามาอธิฐานเพื่ออะไรที่ศาลเจ้าในตอนกลางคืน ซึ่งคนอ่านจะสงสัยไปพร้อม ๆ กับเรโตะผู้เป็นตัวละครเอก และติดตามเขาไปยังสถานที่ต่าง ๆ ที่จิฟุเนะให้ไป แล้วรายละเอียดเกี่ยวกับการอธิฐานก็ค่อย ๆ ถูกเปิดเผยขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดเราก็ได้พบกับความมหัศจรรย์ ความแฟนตาซีที่อิ่มเอมใจ

ตัวละครเด่น ๆ ในเรื่องมี 2 คนคือเรโตะและจิฟุเนะ แม่ของเรโตะเป็นน้องสาวคนละแม่ของจิฟุเนะ พ่อของเขามีครอบครัวอยู่แล้ว ส่วนแม่ของเขาทำงานนั่งดริ๊งค์ตอนกลางคืน แถมเสียชีวิตตั้งแต่ยังสาว เรโตะจึงเติบโตมาอย่างตามมีตามเกิดแบบเด็กกำพร้าพ่อแม่ แต่เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดกับชะตาชีวิต

ส่วนจิฟุเนะเกิดมาในตระกูลร่ำรวย หลังจากแม่ของเธอตายพ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกซึ่งคือแม่ของเรโตะ ด้วยความต่างวัยทำให้จิฟุเนะต่อความสัมพันธ์กับน้องสาวไม่ติด และเธอก็ไม่ได้พยายามด้วย จนกลายเป็นปมในใจว่าตัวเองละเลยน้องสาว ไม่เคยสนใจและช่วยเหลือความเป็นอยู่ของน้องสาวเลย

จิฟุเนะจึงสะสางความรู้สึกผิดกับเรโตะแทน พยายามสอนอะไรเขาหลายอย่าง ความสัมพันธ์กับป้าหลานคู่นี้ผมว่าเคโงะถ่ายทอดออกมาได้กลมกล่อม ทั้งคู่แทบจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน มีระยะห่างระหว่างวัย แต่ก็สัมผัสได้ถึงความหวังดี เจตนาดี ๆ ที่ต่างฝ่ายต่างมีให้กัน

ความรู้สึกระหว่างอ่านผมว่าแปลกมาก เป็นการเดินเรื่องไปเรื่อย ๆ ปล่อยให้เรโตะทำนั่นทำนี่ หลาบอย่างไม่มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษ หลายอย่างธรรมดา เคโงะเดินเรื่องเนิบนาบอย่างค่อยเป็นค่อยไป เรื่องราวเดินไปช้ามาก แต่กลับอ่านได้ไหลลื่น ไม่มีความรู้สึกว่าเบื่อ อยากอ่านข้าม ๆ ให้มันจบ แต่ผมกลับละเลียดค่อย ๆ อ่านไปทีละบรรทัด การสร้างความรู้สึกให้แก่ผู้อ่านได้แบบนี้ ผมว่านี่คือพรสวรรค์ที่ไม่ใช่นักเขียนทุกคนจะมี

โดยรวมเป็นหนังสือที่ดีมาก ชวนให้อยากรู้อยากเห็น ชวนให้เข้าไปสำรวจตัวตนของแต่ละตัวละคร แฝงไปด้วยความมหัศจรรย์ และความอิ่มเอมใจในท้ายเล่ม ใครอยากสัมผัสกับการอ่านแบบวางไม่ลง เล่มนี้คือคำตอบ ส่วนใครที่เป็นแฟนของเคโงะ แต่ยังไม่มีหนังสือเล่มนี้ให้รีบสั่งมาเป็นเจ้าของโดยด่วน ส่วนใครที่ซื้อมาแล้วและอยู่ในกองดอง หยิบเล่มนี้มาต่อคิวอ่านเป็นเล่มต่อไปเลยครับ