ซาคุระ ชินจิ นักเรียนชั้นมัธยมปลายที่มีปัญหาด้านการเงิน ถูก ฮานาโมริ ยูกิ เพื่อนผู้หญิงร่วมชั้นชักชวนมาทำงานด้วยกัน งานนั้นคือการเป็นยมทูต ที่ตอนแรกซาคุระคิดว่าเป็นงานอดิเรกขำ ๆ ของฮานาโมริ เพราะฟังดูเพ้อเจ้อ ค่าแรงน้อยนิดเพียงชั่วโมงละ 300 เยน ไม่มีค่าโอที ไม่มีค่าเดินทางจ่ายเพิ่มให้
แล้วซาคุระก็เข้าใจว่างานพาร์ทไทม์นี้คือการเป็นยมทูตจริง ๆ ที่มีหน้าที่คือส่ง ผู้ตาย ที่ยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่ให้สามารถสะสางเรื่องนั้นแล้วไปสู่สุขติได้ ยิ่งได้ทำงานนี้ ซาคุระก็ยิ่งทุ่มเทเต็มที่ให้กับงาน เพราะงานนี้ทำให้เขาเข้าใจชีวิตของตัวเองที่มีแต่เรื่องน่าเสียใจภายหลัง และสามารถก้าวเดินต่อไปได้
เล่มนี้เข้าเรื่องเร็วครับ ช่วงแรก ๆ อ่านเข้าใจง่ายเหมือนกำลังอ่านไลท์โนเวลที่ใช้คำง่าย ๆ ไม่เน้นบรรยายเวิ่นเว้อ ดำเนินเรื่องโดยใช้มุมมองของซาคุระเป็นผู้บรรยาย เนื้อหาหลัก ๆ พูดถึงสิ่งค้างคาใจที่แม้แต่ตายไปแล้วก็ไม่อาจตัดใจปล่อยไปได้ ดังนั้นผู้ตายจึงมีโอกาสได้สะสางเรื่องราวเหล่านั้นโดยได้รับความช่วยเหลือจากเหล่ายมทูต
ฉะนั้นยมทูตในเรื่องนี้ไม่ใช่ผู้เก็บวิญญาณที่ดูน่ากลัวน่าเกรงขาม แต่คือคนธรรมดาที่มาเป็นผู้ช่วย แนะนำแนวทางในการสะสางเรื่องค้างคาใจให้วิญญาณแต่ละดวง ช่วงเวลาที่คนตายยังอยู่ในดลกคนเป็นนี้เรียกว่า ลอสไทม์ ซาคุระได้เรียนรู้ว่าจริง ๆ แล้วลอสไทม์ไม่ได้มีไว้เพื่อสะสางเรื่องค้างคาใจให้หายไปหรอก แต่มีไว้เพื่อให้ดวงวิญญาณได้ทำใจยอมรับว่าสิ่งที่ค้างคาใจไม่มีวันสะสางได้ ต้องทำใจแล้วปล่อยผ่าน
คอนเซปต์นี้ดีนะ เราทุกคนก็เคยมีเรื่องที่ต้องกลับมานั่งเสียใจหรือเสียดายในภายหลัง หวังว่าอยากมีโอกาสได้กลับไปแก้ไขอีกสักครั้ง แต่สิ่งที่ทำให้เราหลุดพ้นจากเรื่องเหล่านี้ คือการที่ตัวเรายอมรับว่าเรื่องเหล่านี้ไม่มีทางแก้ไขให้สมดั่งใจเรา มันเกิดขึ้นไปแล้ว เราจำเป็นต้องปล่อยผ่านเพื่อใช้ชีวิตต่อไปข้างหน้า
เรื่องนี้พูดถึงจักรวาลคู่ขนานที่ทับซ้อนกันหลายครั้ง ผมอ่านไปได้สัก 40% ก็เริ่มงง ๆ ละ อ่านไปเรื่อย ๆ เริ่มไม่เข้าใจโครงสร้างจักรวาลในเรื่อง ทำให้หลุดแล้วไม่อินจนพยายามอ่านข้าม ๆ แล้วก็ยิ่งไม่เข้าใจ ยิ่งอ่านข้าม วนเป็นลูปนรก ความเห็นส่วนตัวคือชอบแค่คอนเซปต์ ไม่ชอบการเล่าเรื่อง ถ้าพลาดไม่ได้อ่านเล่มนี้ ผมว่าก็ไม่มีอะไรให้มาเสียใจในภายหลังนะ
