ศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะ แห่งมหาวิทยาลัยโตเกียว รับสุนัขมาเลี้ยงตัวหนึ่ง มิตรภาพระหว่างเขากับ ฮาจิโกะ ก็ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นความผูกพัน ทุกวันฮาจิโกะจะเดินไปส่งศาสตราจารย์ที่สถานีรถไฟ ตกเย็นก็จะมารอรับเขากลับบ้านตรงเวลาไม่เคยขาด ทว่ากิจวัตรประจำวันของทั้งสองกลับมีเหตุต้องเปลี่ยนแปลงไปในวันหนึ่ง
หลายคนคงคุ้นเคยกับเรื่องเล่าเรื่องนี้ของญี่ปุ่น สุนัขผู้ซื่อสัตย์ชื่อฮาจิโกะ ที่ประทับใจคนญี่ปุ่นจนได้มีการสร้างรูปปั้นให้ที่สถานีชิบูย่า เมืองโตเกียว จนเป็นจุดนัดพบยอดนิยม รูปปั้นฮาจิโกะสร้างให้ตั้งแต่มันยังมีชีวิตอยู่เมื่อปี 1934 และฮาจิโกะก็เข้าร่วมพิธีเปิดด้วย จากนั้นมันลาโลกนี้ไปในปี 1935 ด้วยโรคหนอนพยาธิหัวใจ ขณะรอคอยศาตราจารย์อูเอโนะที่หน้าสถานี
รูปปั้นของฮาจิโกะถูกนำไปหลอมในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เพื่อทำอาวุธ เมื่อสงครามสิ้นสุดก็ได้มีการปั้นขึ้นใหม่ ทุกวันที่ 8 มีนาคมเป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของฮาจิโกะ จะมีพิธีไว้อาลัยและมีดอกไม้มาวางรายล้อมรูปปั้นฮาจิโกะ
เรื่องของฮาจิโกะถูกดัดแปลงไปสร้างเป็นภาพยนต์ถึง 2 ครั้ง คือภาพยนตร์ญี่ปุ่นชื่อ เรื่องราวของฮาจิโกะ ในปี 1987 และภาพยนตร์ฮอลลีวูดชื่อว่า ฮาชิ หัวใจพูดได้ ในปี 2009
มาถึงหนังสือบ้าง เล่มนี้เป็นเล่มเล็ก ๆ ความยาว 117 หน้า เขียนโดย หลุยส์ พรัทส์ ในภาษากาตาลัน ซึ่งแปลเป็นภาษาสเปนโดย ออลก้า การ์เซีย และแปลเป็นภาษาไทยอีกทอดหนึ่งโดย รัศมี กฤษณมิษ นักแปลวรรณกรรมเยาวชนภาษาสเปนรุ่นบุกเบิก หนังสือมีภาพประกอบตลอดทั้งเล่ม เป็นภาพสีน้ำ 4 สี ฝีมือของ ซูซานนา เซเลค์
