ซ่งเฉิงซี เด็กหนุ่มวัย 14 ปี อาศัยอยู่กับแม่หลังจากพ่อที่ทิ้งไปและตายไปได้ 95 วันแล้ว หลิวซานเหลียน แม่ของเขาเป็นคนที่ขี้บ่นจุกจิก คาดหวังในตัวเขาสูง เข้มงวดตั้งแต่เรื่องคะแนนสอบ ไปจนถึงอาหารการกิน ต้องการให้เขาไปเรียนมหาวิทยาลัยที่แคนาดา เพื่อจบมาแล้วจะได้ทำงานมั่นคง หาเงินได้เยอะ ๆ ในความคิดของซ่งเฉิงซี สายตาของแม่มองเห็นแต่ เงิน ๆ ๆ เท่านั้น
หลังจากสามีตายไป เงินค่าประกันชีวิตก้อนโตที่หลิวซานเหลียนควรได้ กลับถูกเปลี่ยนผู้รับผลประโยชน์ไปเป็น เกาอวี้เจี๋ย ชายชู้ที่สามีของเธอหนีมาอยู่ด้วย หลิวซานเหลียนพาลูกมาทวงเงินคืนจากเกาอวี้เจี๋ย และพูดกรอกหูลูกว่าเขาคนนี้คือศัตรูของเรา มันแย่งเงินของเราไป มันเป็นพวกวิปริต วิตถาร ซ่งเฉิงซีทนไม่ไหวกับความมากเรื่องของแม่ จึงหนีออกจากบ้าน และสถานที่ที่เขาไปคืออพาร์ทเมนท์ของเกาอวี้เจี๋ย ชายชู้ของพ่อเขานั่นเอง
ในเมื่อลูกไม่ยอมกลับบ้าน หลิวซานเหลียนก็ทำอะไรไม่ได้ ระหว่างที่ลูกไปโรงเรียนเธอก็แอบมาที่อพาร์ทเมนท์ของเกาอวี้เจี๋ย ช่วยมาทำความสะอาดห้อง ช่วยซักผ้า เอาอาหารมาให้ จนกลายเป็นเธอช่วยดูแลชีวิตอีเหละเขะขะของเกาอวี้เจี๋ยไปด้วย ความสัมพันธ์แปลก ๆ ของหญิงสาวที่ถูกสามีผู้เป็นเกย์ทิ้งและชายชู้ของสามีได้ช่วยโอบอุ้มความรู้สึกของกันและกัน
ถึงหน้าหนังดูเหมือนจะพูดถึงประเด็น LGBT แต่ส่วนใหญ่แล้วหนังให้น้ำหนักไปกับตัวละครผู้หญิงอย่างหลิวซานเหลียนซะมากกว่า เธอเป็นผู้หญิงธรรมดาที่อยู่ในสังคมซึ่งมีภาพฝันแบบดียวกัน ต้องเป็นแม่ที่ดี เลี้ยงลูกให้ประสบความสำเร็จ ต้องเป็นภรรยาที่ดีด้วย ทำหน้าที่บนเตียงให้มัดใจสามี และที่สำคัญในสังคมทุนนิยมคือต้องหาเงินให้ได้มาก ๆ
หลิวซานเหลียนจึงพยายามประคับประคองทุกอย่างให้เป็นไปตามภาพฝันของคนในสังคม แต่พอทุกอย่างเริ่มพังพินาศ เธอก็จนตรอกหมดปัญญาจะแก้ปัญหา จริง ๆ แล้วภาพฝันที่หลิวซานเหลียนต้องการทำให้บรรลุได้นั้น เป็นผลมาจากสังคมชายเป็นใหญ่ที่ผลักภาระการรับผิดชอบชีวิตลูกไปให้คนเป็นแม่ คาดหวังความเป็นภรรยาที่ดีในทุก ๆ เรื่องจากพวกเธอ สิ่งเหล่านี้กดทับเพศหญิงโดยที่พวกเธอเองก็ไม่ตระหนักรู้ตัว และคิดว่ามันคือสิ่งปกติในสังคม
ในเรื่องนี้หากจะหาว่าใครคือคนผิดในรักสามเส้านี้ อาจจะระบุไม่ได้แน่ชัด ตัวเกาอวี้เจี๋ยจะเรียกว่าเป็นชายชู้ก็ไม่ถูก จริง ๆ แล้วความรักของเขาและหนุ่มคู่ขาเกิดก่อนเสียอีก แต่ต้องชะงักเพราะฝ่ายโน้นบอกว่าจะไปแต่งงานกับผู้หญิง ตัวหลิวซานเหลียนนี่เรียกว่าเป็นเหยื่อในเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ แต่ถ้าจะโทษสามีของเธอทั้งหมดที่สร้างวังวนรักสามเส้านี้ก็โทษไม่ได้เต็มปาก เพราะสามีของเธอก็ถูกสังคมที่ตีกรอบชายต้องคู่กับหญิงกดทับมาอีกที
มีฉากหนึ่งที่สามีสารภาพกับเธอว่าตัวเขาเป็นพวกรักรวมเพศ และขอโทษที่แต่งงานกับเธอเพราะคิดว่าถ้าตัวเองพยายามมากพอจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ และหลิวซานเหลียนยังแนะนำสามีอีกว่าเราไปหาหมอให้รักษาได้ แสดงถึงทัศนะคติของทั้ง 2 ที่เชื่อว่าการเป็นรักร่วมเพศนั้นคืออาการที่รักษาได้
สุดท้ายแล้วรักสามเส้านี้เกิดขึ้นเพราะกรอบสังคมที่กดทับ แปะป้ายให้แต่ละคนว่าตัวเองมีหน้าที่อะไร ต้องแสดงภาพลักษณ์แบบไหน ความเจ็บปวดเช่นนี้อาจไม่เกิดขึ้นเลยถ้าสังคมเปิดกว้าง ยอมรับความหลายหลายทางเพศ และสร้างความเท่าเทียนกันให้กับคนทุกเพศ
