สมัยเรียนอยู่มอต้น มาจิดะ เคสุเกะ เป็นนักวิ่งของชมรมกีฬา ได้มีโอกาสเป็นตัวแทนไปแข่งงานวิ่งระดับใหญ่ ๆ เขาฝันอยากเอาดีทางด้านนี้ แต่เมื่อขึ้นมอปลายก็ประสบอุบัติเหตุ ทำให้เขาบาดเจ็บจนไม่สามารถวิ่งได้ ความฝันของเคสุเกะล่มสลายหายไปในพริบตา
ระหว่างที่กำลังเคว้งคว้างว่าชีวิตจะเดินไปทางไหนต่อ เคสุเกะก็ได้พบกับ มิยาโมโตะ มาซายะ เพื่อนเก่าผู้ร่วมโรงเรียนมอต้นด้วยกัน มาชวนเข้าชมรมกระจายเสียงเพราะเห็นว่าเคสุเกะเป็นคนเสียงหล่อ ทีแรกเคสุเกะลังเลว่าจะเข้าไม่เข้าดี แต่รู้ตัวอีกทีก็มาช่วยรุ่นพี่ชมรมถ่ายหนังสั้นส่งประกวดแล้ว
มาซายะไปชวน คุเมะ ซากุระ เด็กสาวที่ถูกบูลลี่ไม่มีใครคบ เพราะเห็นว่าเสียงของเธอไพเราะ แล้วสมาชิกชมรมกระจายเสียงก็ช่วยกันทำละครวิทยุส่งเข้าประกวดระดับประเทศ หลังจากสิ้นหวังจากการวิ่ง เคสุเกะได้ค้นพบเส้นทางชีวิตให้เดินต่อแล้ว
เล่มนี้เป็นผลงานของ มินะโตะ คะนะเอะ คนเขียน คำสารภาพ, ชดใช้, คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ และเรื่องอื่น ๆ ที่เป็นแนวระทึกขวัญ แต่เล่มนี้ต่างออกไปที่เธอเขียนเป็นแนววัยรุ่นตามหาความฝัน มีคนบอกว่าถึงแม้เล่มนี้จะเป็นแนวที่ต่างออกไป แต่ยังคงสไตล์เขียนเดิม ผมไม่รู้ว่าแนวทางการเขียนของนักเขียนคนนี้เป็นเช่นไร เลยไม่รู้ว่าสไตล์ของเธอที่ว่าโดดเด่นแบบไหน
ส่วนมากนิยายญี่ปุ่นที่ผมอ่านมานอกจากแนวฆาตกรรมก็แนวอบอุ่นหัวใจนี่หละที่โดดเด่น แต่เรื่องนี้อ่านจบแล้วเฉยมาก ไอ้ลีลาการเขียนมันลื่นไหลแหละ แต่ความเข้าอกเข้าใจในตัวละครผมแทบไม่ได้รับ ไม่อินกับการสูญเสียของตัวเอกเท่าไหร่ รู้สึกว่าฝันที่เหล่าตัวละครในเรื่องกำลังไขว่คว้าดูไม่น่าลุ้นเอาใจช่วย เล่มนี้อ่านแบบผ่านไปทีมาก
ถ้าพูดถึงนิยายที่ตัวเองเป็นนักวิ่งแล้วฝันสลาย ผมคิดถึงเรื่อง The Running Dream วิ่งข้ามฝัน เล่มนี้นั้นรู้สึกถึงความสูญเสีย ความเคว้งคว้าง จิตใจที่เข้มแข็งในการลุกขึ้นสู้อีกครั้งของตัวละครมากกว่า
