มาถึงเรื่องราวในเล่มที่ 4 แฮรี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่และเพื่อน ๆ โตขึ้นมาอีกปี ในเล่มนี้เรื่องเริ่มต้นขึ้นที่การแข่งขันควิดดิชเวิร์ดคัพซึ่งเกิดเรื่องราวชวนขวัญเสียเมื่อตรามารซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ถูกเสกขึ้นมาลอยเด่นบนท้องฟ้า เป็นนัยว่าจอมมารผู้นั้นกำลังจะกลับมาอย่างยิ่งใหญ่
ในปีการศึกษานี้พิเศษกว่าทุกปีเพราะมีการจัดการประลองเวทย์จาก 3 โรงเรียนเวทมนตร์ ซึ่งถ้วยอัคนีจะทำหน้าที่คัดเลือกตัวแทน 1 คนจากแต่ละโรงเรียนมาเข้าร่วมการแข่งขัน แต่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นได้ยังไงไม่รู้ เมื่อชื่อของแฮรรี่โผล่ออกมาจากถ้วยอัคนี ทั้งที่ฮอกวอร์ดได้นักเรียนตัวแทนอยู่แล้ว แฮร์รี่จึงต้องเข้าร่วมการประลองเวทย์อย่างช่วยไม่ได้
การประลองเวทย์นั้นอาจอันตรายถึงขั้นเสี่ยงชีวิต แถมระหว่างการประลองยังเกิดเรื่องราวไม่ชอบมาพากลต่าง ๆ มากมาย พร้อมทั้งผู้เสพความตายลูกสมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใครวางแผนจะคืนชีพร่างของนายตัวเองขึ้นอีกครั้ง เรื่องราวจะคลี่คลายยังไงต้องไปติดตามอ่านเอาได้ในหนังสือเล่มนี้
หนังสือเล่มนี้หนากว่าเล่มที่ผ่านมา แต่ไม่ใช่เล่มที่หนาที่สุดในชุด เล่มนี้รู้สึกว่าเพิ่มความมืดหม่นเข้ามามากขึ้น มีแฝงอคติต่อเผ่าพันธุ์ที่เหมือนการเหยียดเชื้อชาติที่มนุษย์เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ ความอาฆาตมุ่งร้ายที่รุนแรงขึ้น มีการสูญเสียที่ทำเอาคนทั้งฮอกวอร์กเศร้าโศกใจ
แต่ละเล่มผมจะเลือกของวิเศษที่ชอบมา 1 อย่าง แต่เล่มนี้ขอเลือกมา 2 อย่างนั่นคือ หนองบิวโบทูเบอร์ ที่ได้มาจากต้นบิวโบทูเบอร์ที่มีลักษณะเหมือนหอยทากยังษ์สีดำ มีตุ่มขนาดใหญ่เป็นมันหลายตุ่ม ในตุ่มพวกนั้นมีหนองข้นสีเขียวอมเหลืองอยู่ข้างใน สรรพคุณของหนองบิวโบทูเบอร์เมื่อนำไปเจือจางสามารถรักษาสิวได้หายชะงัก ชนิดที่ลองยามาหมดทั้งโลกแต่สิวไม่หาย มาเจอตัวนี้คือสิวยุบปุ๊บปั๊บ ที่ชอบของวิเศษนี้เพราะตัวผมทนทุกข์ใจกับสิวมาตั้งแต่วัยรุ่น ตอนนี้ก็ยังเผชิญอยู่ ถ้าหนองบิวโบทูเบอร์มีอยู่จริงก็อยากลองใช้นะ
อีกชิ้นคือ เพนซิฟ ของวิเศษที่ในหนังสือบรรยายว่ามีลักษณะเหมือนอ่างทำจากโลหะหรือหิน แต่ผมจินตนาการว่ามันคือกะลามัง เราสามารถถ่ายเทความทรงจำในหัวมาไว้ในเพนซิฟได้ และกลับมาดูความทรงจำอย่างละเอียดถี่ถ้วนได้อีกครั้ง เวลาที่หัวสมองเราอัดแน่นไปด้วยความคิด เราสามารถยกความคิดพวกนั้นมาพักไว้ในเพนซิฟได้ แล้วค่อยกลับมาดูมันใหม่อีกครั้งเมื่อพร้อม ถ้าเพนซิฟมีจริงคงช่วยคนทำงานที่ต้องเผชิญกับความเครียดได้มาก จะได้โยนปัญหากลุ้มใจคิดไม่ต้องมาทิ้งไวสักพัก แล้วค่อยกลับไปแก้มันใหม่
สำหรับประโยคเด็ดก็มีหลายประโยคที่ชอบ เริ่มจากตอนที่ฝาแฝดเฟร็ดและจอร์จ วีสลีย์ กลับมาจากงานแข่งควิดดิชเวิร์ดคัพซึ่งเพิ่งเกิดเรื่องน่าตระหนกขึ้น โดยก่อนหน้านี้นางวีสลีย์แม่ของพวกเขาดุพวกเขาที่ทำคะแนนสอบ ว.พ.ร.ส. ได้น้อยไป
แม่ดุว่าลูกก่อนลูกไป! แม่คิดอยู่แต่เรื่องนี้! แล้วถ้าคนที่ลูกก็รู้ว่าใครได้ตัวลูกไป คำพูดสุดท้ายที่แม่พูดไว้กับลูกคือลูกได้ ว.พ.ร.ส. น้อยเกินไป จริงไหม โธ่ เฟร็ด... จอร์จ...
ซึ่งมันคงทำเราเสียใจไปทั้งชีวิตนะ ถ้าไปพูดไม่ดี ไปพูดทำร้ายจิตใจใครไว้ แล้ววันหนึ่งคนนั้นไม่อยู่ขึ้นมา เราไม่มีโอกาสได้ขอโทษ เราจึงต้องอยู่กับความเสียใจนั้นตลอดไป ประโยคต่อมาเป็นตอนที่แฮร์รี่แอบใช้เพนซิฟเพราะอยากรู้ว่ามันมีไว้ทำอะไร แล้วดัมเบิลดอร์มาเจอ แฮร์รี่ขอโทษ แต่ดัมเบิลดอร์ไม่ว่าอะไร
ความอยากรู้ไม่ถือเป็นบาป แต่เราต้องระวังหากจะทำอะไรด้วยความไม่รู้
เป็นประโยคที่เป็นผู้ใหญ่มาก นอกจากจะเข้าใจพฤติกรรมมนุษย์แล้ว ยังให้ข้อคิดได้อีก สมแล้วที่เป็นอาจารย์ใหญ่ มีคนเคารพมากมาย ประโยคต่อมาก็มาจากดัมเบิลดอร์อีกเช่นกัน เป็นตอนที่คอร์นีเลียส ฟัดจ์ ดูถูกเผ่าพันธุ์ยักษ์ ดัมเบิลดอร์ได้ยินก็ใส่ไปเลยว่า
คณให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรียกว่าสายเลือดบริสุทธิ์มากเกินไป คุณเป็นเช่นนี้มาตลอด! คุณไม่มีสายตารับรู้ว่าสิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่เราเกิดมาเป็นอะไร แต่อยู่ที่เราโตขึ้นมาเป็นอะไร!
ประโยคสอนใจอีกแล้ว มันใช่เลยเนาะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เกิดมาแล้วสำคัญที่ว่าเราเลือกเป็นหรือเลือกทำอะไร บางคนเกิดมาได้สืบทอดตำแหน่งอำนาจ แต่เพิกเฉยไม่ใช้อำนาจนั้นช่วยเหลือประชาชนที่เดือดร้อน วัน ๆ สนใจแต่เรื่องตัวเอง
สำหรับหนังสือชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์ ก็คงขอพักสักระยะใหญ่ ๆ ขอไปอ่านหนังสือแนวอื่น ๆ บ้าง แต่ไม่ทิ้งหนังสือชุดนี้แน่นอน
เชิงอรรถ
ผู้เขียน - เจ. เค. โรว์ลิง
ผู้แปล - งามพรรณ เวชชาชีวะ
สำนักพิมพ์ - นานมีบุ๊คส์
ความยาว - ปกอ่อน 832 หน้า
คะแนน Goodreads - 4.53
