Last Letter จดหมายรักฉบับสุดท้าย - ถ้าผมบอกว่า คนอื่นอวยเล่มนี้เกินไป คุณจะเชื่อผมไหม

คิชิเบโนะ ยูริ แม่บ้านที่อาศัยอยู่กับสามีและลูกสาว เธอกลับบ้านไปร่วมงานศพของ โทโนะ มิซากิ พี่สาวของเธอ ซึ่งทำให้เธอได้พบกับ อายูมิ หลานสาวที่ไม่ได้เจอกันมานาน อายูมิยังทำใจยอมรับการตายของแม่ตัวเองไม่ได้ เธอจึงไม่พร้อมที่จะเปิดอ่านจดหมายฉบับสุดท้ายที่แม่ทิ้งไว้ให้ก่อนจากไป

ยูริตัดสินใจไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนสมัยมัธยมของมิซากิ โดยยูริถูกเข้าใจว่าเป็นพี่สาวของเธอ ในงานเธอได้พบกับ โอโตซากะ เคียวชิโร่ นักเขียนหนุ่มผู้เป็นรักแรกพบของตัวเองอีกครั้ง แต่เธอรู้ดีว่าเขามีความรู้สึกอันลึกซึ้งกับมิซากิ พี่สาวของเธอมากกว่า

ยูริเริ่มติดต่อกับเคียวชิโร่ทางจดหมายโดยใช้ชื่อของมิซากิ จนเรื่องราวเข้าไปพัวพันกับอายูมิและลูกสาวของเธอเองอีกด้วย จดหมายเหล่านั้นเองได้นำพาคนทั้งสองรุ่นให้เผชิญหน้ากับความรู้สึกที่รอการเปิดเผย และหมุนเข็มนาฬิกาของพวกเขาให้เดินหน้าต่อไป

ขอยกคำเปรยบนปกหลังหนังสือมาใส่ก็แล้วกันนะครับ เพราะไม่รู้จะเขียนเรื่องย่อยังไงดี คืออ่านจบแล้วไม่เหมือนคำเปรยอ่ะ ในคำเปรยดูเหมือนยูริจะเป็นตัวละครเดินเรื่อง แต่ไม่ใช่ตัวเดินเรื่องคือเคียวชิโร่ โดยใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่ง ให้เคียวชิโร่เล่าเรื่องทุกฉากทุกตอนโดยใช้สรรพนามว่าผม

ซึ่งเกือบทั้งเล่มตัวละครต่างคนต่างอยู่คนละที่ พอครั้งที่ต้องเล่าเรื่องฝั่งของยูริโดยที่เคียวชิโร่ยังต้องเป็นคนเล่าอยู่มันเลยประหลาดมาก การกระทำขอยูริถูกบอกเล่าโดยเคียวชิโร่ซึ่งไม่อยู่ในเหตุการณ์ แต่เล่าละเอียดยิบเหมือนได้ไปเห็นด้วยตา มันแปลก ๆ สำหรับผม อารมณ์เหมือนเคียวชิโร่เป็นพวกถ้ำมอง

แล้วไทม์ไลน์มันเบลอมากว่าอันไหนปัจจุบัน อันไหนอดีต อันไหนอนาคต เคียวชิโร่รู้อยู่แล้วรึเปล่าว่ามิซากิตายไปแล้ว บางทีก็พูดเหมือนรู้แล้ว บางครั้งการกระทำมันเหมือนยังไม่รู้ ที่บอกว่าเรื่องเข้าไปพัวพันกับอายูมิและลูกสาวของยูริคือใช้คำเวอร์ไปมาก มันไม่ถึงกับพัวพัน แค่เคยส่งจนหมายปลอม ๆ หากันไม่กี่ฉบับ ความสัมพันธ์แทบจะไม่มี

ผมอาจเป็นคนเดียวก็ได้ที่อ่านแล้วงง งงตรงที่ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเคียวชิโร่รู้หรือไม่ว่ามิซากิตายแล้ว มันมีผลต่อการอ่านมากเลยนะเรื่องนี้ และที่บอกว่าอายูมิทำใจอ่านจดหมายฉบับสุดท้ายที่แม่ทิ้งไว้ให้ไม่ได้ คือไม่ใช่เลยเด้อ จดหมายฉบับนั้นของแม่ไม่มีอะไรเลย โดนหลอกให้รอแล้วกู

สรุปผิดหวังกับเล่มนี้เพราะเห็นหลายคนอวยมาก อ่านแล้วร้องไห้ไม่หยุดโน่นนี่ สำหรับผมคืออ่านแล้วงง ไม่รู้จะรู้สึกยังไงไปกับตัวละครดี