หลังจากอ่านบันทึกการเดินทางของนิ้วกลม นั่งรถไฟไปตู้เย็น จบแล้วก็ชอบอย่างมาก จึงไปสอยเล่มนี้มาอ่าน ปกหลังเปรยเอาไว้ว่า หลายคนยกให้หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเปลี่ยนชีวิต อะไรจะขนาดนั้น เล่มที่แล้วยังชอบมาก มาอ่านเล่มนี้แล้วจะขนาดไหน
แต่พออ่านจบ รู้สึกว่าชอบเล่มที่แล้วมากกว่าแฮะ
เล่มนี้ตั้งคำถามจิปาถะมากเกินไป เห็นเครื่องบินก็รำพันว่ามนุษย์เราคิดค้นเครื่องบินมาได้กี่ปีแล้วนะ ในชีวิตหนึ่งเราเดินผ่านคนมาแล้วกี่คน โน่น นั่น นี่ พอไปถึงโตเกียวก็เที่ยวแบบจำกัดจำเขี่ย กินอาหารกระป๋องที่พกไป นอนข้างทางกับโฮมเลส ขอไปนอนค้างบ้านคนที่เพิ่งรู้จัก ใช้เวลาทั้งวันเพื่อเดินหาโรงแรมที่ถูกที่สุด
อ่านจบแล้วคือไม่อยากไปเที่ยวตามแบบนั้น ถ้าไปเที่ยวทั้งทีต้องทุกข์ทนลำบากก็ขออยู่ไทยมันดีกว่า แต่ก็นะ แบบนั้นก็ถือว่าเป็นประสบการณ์แบบหนึ่งมาเล่าสู่กันฟัง ตอกย้ำถึงความปลอดภัยและความมีมารยาทของคนญี่ปุ่นได้เป็นอย่างดี
ที่มาของชื่อโตเกียวไม่มีขาคือ โตเกียวมันไม่มีขาเดินมาหาเรา ถ้าอยากรู้จักต้องเดินทางไปหาเอง
✈🗾🗼
เชิงอรรถ
ผู้เขียน - นิ้วกลม
สำนักพิมพ์ - KOOB
พิมพ์ครั้งที่ 19 - ตุลาคม 2562
ความยาว - ปกอ่อน 325 หน้า
คะแนน Goodreads - 4.28
