เอโดงาวะ รัมโป เป็นนักเขียนชาวญี่ปุ่นที่ถนัดเขียนเรื่องราวสยองขวัญ ในเล่มนี้เป็นความสยองที่ไม่มีภูติผีเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่สยองขวัญด้วยการสะท้อนความคิดอันบิดเบี้ยวของมนุษย์ ความสนใจและลุ่มหลงสิ่งใดเกินพอดี แต่ละเรื่องสั้นเข้าเรื่องไว กระชับ น่าติดตาม และนำไปสู่บทสรุปที่คาดไม่ถึง
จุนจิ อิโต้ นักเขียนการ์ตูนสยองชาวญี่ปุ่นน่าจะได้รับอิทธิพลมาจาก เอโดงาวะ รัมโป มาบ้าง เพราะกลิ่นอายบรรยากาศในผลงานของทั้งสองคนมีความคล้ายคลึงกัน หรือบรรยากาศแบบนี้อาจเป็นอัตลักษณ์ของความสยองแบบญี่ปุ่นรึเปล่า? แถมอิโต้ยังเคยเขียนการ์ตูนที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากหนึ่งในเรื่องสั้นในหนังสือเล่มนี้ด้วยนะ
ถ้าเทียบกับเรื่องสั้นของ สตีเฟ่น คิง อีกหนึ่งนักเขียนที่เขียนเรื่องสั้นได้สนุก รายนั้นจะดำเนินเรื่องเอ่ยเฉยไปหน่อย คำบรรยายเยอะ แต่บทสรุปสะใจ มีความคัลท์ในแบบที่เรื่องสั้นสยองขวัญควรมี ส่วนงานเขียนของรัมโปดูมีความมินิมอล เล่นน้อย ตัวละครน้อย เน้นไดอะล็อกให้ตัวละครเป็นคนเล่าเรื่อง ไม่มีความหวือหวา มีตอนจบที่แปลกจนถึงขึ้นวิปริต หรือหักมุมซ้อนหักมุมไปเลย
ในหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ ประกอบไปด้วย 8 เรื่องสั้น ได้แก่...
เก้าอี้พิศวาส - นักเขียนหญิงชื่อดังได้รับจดหมายจากชายคนหนึ่งที่มีความคิดพิสดาร เขียนมาเล่าประสบการณ์โรคจิตสุดขนหัวลุกของเขา
กระจกสยองขวัญ - ชายคนหนึ่งคลั่งไคล้กระจกทุกรูปแบบบนโลกใบนี้ เขามักทดลองประดิษฐ์กระจกแบบแปลกใหม่ จนมาเจอกระจกที่เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล
คำสารภาพ - ชายผู้ได้รับโทษประหาร เขียนจดหมายสารภาพบาปถึงอาชญากรรมครั้งแรกสุดที่เขาได้ก่อ เป็นอาชญากรรมที่ไม่เคยมีใครรู้ แม้คนใกล้ชิดอย่างภรรยา
นักเดินทางกับรูปผ้า - นักเดินทางคนหนึ่งหิ้วรูปผ้าปะที่ดูสมจริงเหมือนมนุษย์ เขาได้เล่าถึงที่มาของภาพนี้ที่เต็มไปด้วยความพิศวง
ชายพิการสองคน - ชายพิการคนหนึ่งได้เล่าเรื่องราวในอดีตให้เพื่อนฟัง ว่าเขาเคยเป็นโรคละเมอเดิน จนไปฆ่าคนอย่างไม่ตั้งใจ เพื่อนของเขาคิดว่าคนที่เล่าอาจไม่ได้เป็นโรคละเมอเดินจริง ๆ
กับดักฆาตกร - หนุ่มอัฉริยะวางแผนฆ่าชิงทรัพย์ยายแก่แม่ม่าย เขาทำตามแผนการอย่างไปได้สวย แต่ชะล่าใจกับความหลักแหลมของตนเองไปนิด จนติดกับดักอันแยบยลของอัยการเข้า
การฆ่าครั้งสุดท้าย - มีสมาคมลับสำหรับคนเบื่อชีวิต สมาชิกใหม่เล่ากิจกรรมแก้เบื่อของเขาให้ฟัง นั่นคือการฆ่าคนด้วยคำพูด เขาฆ่าไปแล้ว 99 คน และคืนนี้จะฆ่าคนที่ 100
ฆ่าผัวคนที่สอง - หญิงสาวคุยเรื่องที่เธอฆ่าสามีคนแรกให้สามีคนที่สองฟัง เธอฆ่าเขาเพราะเขามีเมียลับ และค่ำนี้เธอก็วางแผนฆ่าสามีคนที่สอง
ทุกเรื่องเขียนมานานแล้ว แต่ยังดูสดใหม่เหมือนเป็นงานเขียนในยุคปัจจุบัน เอโดงาวะ รัมโป เป็นนักเขียนที่สร้างผลงานได้ล้ำหน้ากาลเวลาไปมาก สามารถเรียกได้ว่าผลงานของเขาเป็นผลงานคลาสสิกขึ้นหิ้งได้เลย
😱 สยองขวัญแบบไม่ต้องมีผี เพราะมนุษย์ด้วยกันนี่แหละที่น่ากลัวที่สุด
เชิงอรรถ
ผู้เขียน - เอโดงาวะ รัมโป
ผู้แปล - ปาริฉัตร เสมอแข
สำนักพิมพ์ - ผีเสื้อ
พิมพ์ครั้งแรก - กันยายน 2536
ความยาว - ปกอ่อน 232 หน้า
คะแนน Goodreads - 4.06
