เป็นวรรณกรรมเยาวชนในอุดมคติของเรามาก ภาษาและมุมมองในการเล่าเรื่องมีความน่ารัก สดใสแบบเด็ก ๆ ไม่แข็งทื่อ เหมือนวรรณกรรมเยาวชนส่วนใหญ่ที่เคยอ่านมา
ตัวเองของเรื่องคือ "บรูโน่" ที่ได้ไปใช้ชีวิตใหม่อยู่ในที่ไม่คุ้นอย่างค่ายกักกันชาวยิว ด้วยความเป็นเด็กของบรูโน่ เขามองและตีความเหตุการณ์ที่เห็นและเกิดขึ้นด้วยประสบการณืของเด็กวัย 9 ขวบ เป็นมุมมองในแง่ดี มองอะไรในด้านบวก และตื้นเขินแบบเด็ก ๆ ทำให้เรื่องสงครามที่กำลังเล่านั้นดูไม่หนักหนาเท่าความเป็นจริง
หนังสือเลี่ยงในการใช้ชื่อที่มีอยู่จริงตามประวัติศาสตร์ ไม่มีการเอ่ยชื่อค่ายกักกันที่ถูกต้อง แม้เราจะรู้ว่าที่นั่นคือค่ายกักกันเอาชวิทซ์ ผู้นำที่ชื่อเป็นอย่างอื่น แม้เราจะรู้ว่าชายคนนั้นคือ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์
แม้หนังสือจะนำเสนอมิตรภาพและมุมมองของเด็ก แต่เมื่อเกิดโศกนาฏกรรมขึ้น เราก็รู้สึกสูญเสียและเสียใจให้กับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกันตอนต้นเล่ม เป็นฉากแห่งความสูญเสียที่ไม่ฟูมฟาย ไม่บรรยายให้มากความ ถึงอย่างนั้นผู้อ่านก็รับรู้ถึงความสาหัสของโศกนาฏกรรมนี้
ดูเหมือนส่วนผสมระหว่างเด็กและสงครามจะเป็นส่วนผสมที่ลงตัวสำหรับเรา หนังสือแนวนี้อีกเล่มที่เรารักมากคือ "ติสตู นักปลูกต้นไม้" ซึ่งเล่มนั้นจะแฟนตาซี ต่างจากเล่มนี้ แต่อารมณ์ความรู้สึกตอนอ่านนั้นอารมณ์เดียวกัน
❤ อีกหนึ่งเล่มที่รักมาก
เชิงอรรถ
ผู้เขียน - John Boyne
ผู้แปล - วารี ตัณฑุลากร
สำนักพิมพ์ - แพรวเยาวชน
พิมพ์ครั้งแรก - กันยายน 2557
ความยาว - ปกอ่อน 205 หน้า
คะแนน Goodreads - 4.1
